Van motivatie naar actie | Hoe beleeft team Runners' lab deze wedstrijdloze periode? (deel 1)

De adviseurs bij Runners’ lab, sportfanaten in hart en nieren, willen jouw motivatie om te sporten een boost geven. Door hun ervaringen te delen willen we aantonen dat een motivatiedip geen schande is en dat het zelfs bij de meest fanatieke sporters voorkomt.

Hoe zij zichzelf weer konden enthousiasmeren leest je in het eerste deel van dit drieluik, waarin Davinia en Jana vertellen over hoe zij de liefde voor de sport weer terugvonden.

“Ik ben iemand die sport echt nodig heeft. Als je mij een dag niet laat sporten voel ik mij echt niet goed. De lockdown was in dat opzicht een zegen. Ik had veel meer tijd om te lopen, ideaal met de marathon van Londen die ik (toen nog) in mijn achterhoofd had. Ik heb helaas de fout gemaakt om mijn kilometertotaal van die periode ook aan te houden van zodra het normale leven weer iets of wat op gang kwam. Dat heeft ertoe geleid dat ik overtraind raakte. Ik stond op en had plots echt geen zin meer om te lopen. Ik wist direct dat dat niet normaal was voor mij. Op die moment heb ik mijzelf echt aangemaand om pas opnieuw mijn loopschoenen aan te trekken als ik er weer zin in had.”

“Die periode heeft uiteindelijk zes weken geduurd. In die tussenperiode heb ik wel andere sporten uitgeprobeerd zoals rollerskaten en padel. Die variëteit aan sportactiviteiten heeft mij zeker geholpen om de motivatie terug te vinden. Sinds kort heb ik ook opnieuw een doel om naar toe te werken. Ik ben de uitdaging aangegaan om al lopend mijn record op de 5 kilometer aan te vallen. Ondanks mijn lange loopstop ga ik er volledig voor en ben ik weer geprikkeld om te trainen. Ik heb meteen ook een tweede doel vooropgesteld: de virtuele halve marathon van Linkeroever. Als ik dan achteraf een medaille kan omdoen en een foto kan maken, dan ben ik gelukkig. Hopelijk kan ik daarna voortbouwen richting een voorjaarsmarathon. Ik moet echt één keer in mijn leven onder die 4u00 duiken. Zoals je wellicht al merkt, de loopmicrobe is weer helemaal terug! Doelen stellen en naar je lichaam luisteren zijn twee tips die mij zeker geholpen hebben!”

“Tijdens de maanden maart en april heb ik al lopend en fietsend serieus wat extra kilometers op de teller gezet in vergelijking met wat ik voordien gewend was. Door het sluiten van de winkel werd het werken on hold gezet en kwam er dus ineens heel veel tijd vrij. Daarnaast was het ook nog eens geweldig weer, dus ik heb mij volledig op het sporten gestort. Aan sport en motivatie dus alleszins geen gebrek. Begin mei brak ik mijn elleboog en dat zorgde helaas ook voor een serieuze knak in mijn motivatie.”

“Na de blessure de draad weer oppikken was geen sinecure. Mijn motivatie was lange tijd beneden nul. Ik ging van elke dag sporten naar twee keer sporten in de week. De keren dat ik dan wel ging was het omdat ik aangespoord werd door mijn vriend en niet omdat ik er zelf echt zin in had. In de winter zijn er geen triatlonwedstrijden, dus ik moet er volgend jaar in mei pas weer staan. Er zat dus al helemaal geen druk achter. Wat voor mij uiteindelijk voor een ommekeer heeft kunnen zorgen was het definiëren van een datum waarop ik opnieuw rustig aan mijn basisconditie zou beginnen werken. Ik had zwart op wit neergepend dat ik vanaf 1 september er weer in zou vliegen en dat werkte. Het samenleven met iemand die bijna dagelijks sport heeft mij ook zeker een duwtje in de rug gegeven, maar ik hoop dat hij dit niet leest of hij valt me vanaf nu elke dag lastig met de vraag of ik mee ga sporten (lacht).”

In deel 2 lees je hoe Heather en Katrijn omgaan met de tegenslag van blessures. Bert en Aaron vertellen je in deel 3 hoe zij gemotiveerd blijven tijdens deze bijna wedstrijdloze periode.